Vormvrijheid

Beton staat niet staat niet bekend om haar vormvrijheid. Juist daarom wilde ik die wel eens op de proef stellen. Omdat ik toentertijd een vaas nodig had, besloot ik die uit beton te maken en een grote coco-cola fles als mal te gebruiken. De grote colafles sneed ik door en plaatste daarin een klein cola flesje. De ruimte tussen de grote en kleine fles zou worden opgevuld met beton en uiteindelijk mijn vaas worden.



 
De eerste poging was geen succes. Dit kwam wellicht doordat ofwel de mal te snel wilde verwijderen (hoewel ik minstens zo lang wachtte als bij de rechthoekige blokjes), of dat door de samenstelling van de petflessen het beton minder goed kan drogen en er minder of geen lucht bij kan komen. Of dat de beton te nat is geweest (ik moest het beton vloeibaarder en dus natter maken om het goed in de mal te krijgen). Maar de stukjes die overbleven na het weghalen van de mal maakte wel nieuwsgierig.

Poging twee ging een heel stuk beter. Weer heb ik een fles coca-cola gebruikt, maar nu binnenin een flesje bier (Jupiler, die zijn lekker recht). Hierdoor heeft het beton meer dikte en is dus steviger. Om er voor te zorgen dat het glas niet aan het beton zou hechten heb ik het bierflesje af en toe voorzichtig gedraaid. Alleen had ik het etiket van het flesje af moeten halen. Doordat dit nat werd, en doordat ik af en toe draaide maakte dit een spoortje in het beton en hoopte het etiket op. Met als gevolg dat het flesje niet 

meer uit de mal kon, en ik het uiteindelijk stuk heb geslagen. Met een onvermijdelijke barst als gevolg.