RESULTAAT

Beton in de mal lijkt een stuk minder snel uit te harden dan de proefjes die niet in een plastic omgeving zitten. Een vaas laat ik dan ook minimaal een week in de mal zitten voordat ik deze verwijder. Dat verwijderen gaat vrij gemakkelijk, vaak kun je de fles er als het ware af pellen. De groene kleur die vaak optreedt na een aantal dagen is me nog steeds een raadsel. Op het moment van 'ontkisten' is die kleur het sterkst, daarna neemt de intensiteit weer langzaam af. 

De groene kleur lijkt ook door te werken in de vaas met pigment. Weliswaar niet als kleur, maar wel zijn er verder naar de onderkant donkerder plekken te zien. Maar het is een welkome onvoorzienigheid. Hieronder nog wat beelden van de resultaten van Rivella en Perrier.

   

KLEUR 2.0

Eerder proeven met kleur bleken niet erg succesvol (zie verderop in dit blog). Toch wilde ik het nog een keer proberen op een iets officiëlere manier, namelijk met pigment dat ook geschikt is voor beton. Harolds heeft een wand vol de meest fantastische kleuren in pigmenten, alleen zijn die niet allemaal geschikt voor beton. Gelukkig wordt dat  per pigment wel heel duidelijk vermeld. Ik besloot het avontuur aan te gaan met Vermiljoen rood imitatie, dat volgens de beschrijving ook geschikt moest zijn voor keramische doeleinden.

Voordat ik hier direct een vaas mee ging maken wilde ik eerste de eigenschappen van beton met dit pigment kennen. Daarom maakte ik weer een paar proefjes met als resultaat het Bolusgebouw en USSR-Building-1.

De resultaten waren goed en het beton leek geen hinder te hebben ondervonden van het pigment tijdens het uitharden. Ook duurde dit uitharden niet langer dan normaal. 

Vaas

Na enkele pogingen met bier- en frisdrankflesjes bleek ik op zoek te moeten naar een meer neutrale binnenkant. Zowel voor het uiteindelijke beeld als ook het maakproces. Na enig zoeken leek PVC buis een geschikt materiaal, mede doordat PVC niet goed hecht aan beton, en deze buizen in verschillende diktes eenvoudig en goedkoop voorhanden zijn. Ik kocht een buis met een diameter van 50 en van 40mm. In de houtwerkplaats maakte ik houten klosjes uit betonplex die ik in de buis verlijmde, zodat de beton niet in de buis omhoog zou kruipen. Het gat van de boor is gedicht door er aluminiumfolie in te stoppen en dit er met de hamer verder in te slaan, zodat dit muurvast is komen te zitten.

De PVC buis smeerde ik in met een dikke laag groene zeep, om hechting van beton en PVC te voorkomen. De ruimte tussen de fles en de PVC buis werd daarna. schepje voor schepje, volgestort met beton. Daarbij liet ik om de zoveel centimeter de fles een paar keer stevig op de grond vallen, zodat de lucht uit het beton zou gaan. Als er voldoende beton in zat deed ik dit ook met een sateprikker, zoals men dat in het echt/groot met een trilnaald doet. Door al dat schudden kroop de PVC buis echter steeds omhoog, doordat deze lichter is dan de beton. Daarom stortte ik naar gelang er meer beton in de fles kwam, meer grind (hetzelfde als dat er eerder uit is gezeefd) in de PVC buis, waardoor deze op de juiste hoogte bleef.

Toch blijft het zaak om af en toe de PVC buis te roteren gedurende het uitharden van het beton. In ieder geval tijdens de eerste 2/3 dagen. Beton storten wordt daarmee ook een kwestie van plannen en timen: toen ik maandag middag een nieuwe vaas stortte leek alles weer volgens plan te gaan. Echter moest ik dinsdag werken, en nadat ik 's morgens de PVC buis nog gedraaid had, zat deze bij thuiskomst 's avonds muurvast.